بررسی تأثیر شبکه‌های اجتماعی مجازی بر امنیت اجتماعی ج. ا.ایران با رویکرد سیاست‌گذاری

ظهور و ضریب نفوذ فناوری‎های نوین ارتباطی و از جمله شبکه‌های اجتمای مجازی در یک دهه اخیر افزایش چشمگیری داشته‌ است به‎طوری‎که به‌ متغییر مستقلی برای بیان برخی از تغییرات سیاسی و اجتماعی تبدیل شده‌ است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر شبکه‌های اجتماعی بر امنیت اجتماعی ج.ا.ایران با رویکرد سیاست‌گذاری انجام‌ شده است. نوع پژوهش حاضر کیفی و با روش توصیفی- تحلیلی بوده و جامعه آماری آن را صاحب‌نظران و نخبگان حوزه امنیت و فضای مجازی تشکیل داده‌اند. در این پژوهش، از نمونه‌گیری هدفمند استفاده شد. حجم نمونه در گروه مذکور بر اساس اشباع مقوله‌ها و اطلاعات شناسایی ‌شده 13‌ نفر بود. محقق برای جمع‌آوری اطلاعات، از مصاحبه استفاده نموده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد شبکه‌های اجتماعی مجازی ماهیت دو وجهی دارند. یعنی درعین‎حال که ابزاری مؤثر در جهت ایجاد‌ همنوایی هویتی، تقویت هویت ملی، ترویج فرهنگ و ارزش‌های اسلامی- ایرانی، تقویت ساخت‌های قدرت جامعه نظیر حاکمیت و گروه‌های اجتماعی، تقویت مؤلفه‎های سرمایه اجتماعی، اقناع‌سازی و پذیرش باورها و ارزش‌ها، کمک به جامعه‎ پذیری و انتقال‌ میراث فرهنگی و تقویت همبستگی اجتماعی هستند، به‎دلیل نبود زیرساخت‌های لازم سخت‌افزاری و نرم‌افزاری‌ و فقدان سیاست‌گذاری منسجم‌ و هدفمند، باعث‌ به هم ریختن نظم هویتی، شکاف و جعل هویت( بحران هویت)، تغییر نظام فکری و اندیشه‌ای کاربران، مشروعیت زدایی از اعتقادات و باورها، ر-واج الگوهای جدید و متعارض با ارزش‌ها و هنجارهای مسلط( تضعیف اعتقادات، ارزش‌ها و باورهای ملی)، تغییر در پوشش مردم، تغییر در نوع و عادت غذایی، فرو‌پاشی روابط نهادینه‌ اجتماعی(تغییر شیوه و‌سبک زندگی)‌، تغییر زبان ملی و تضعیف انسجام و تجانس اجتماعی گردیده و هم‎اکنون به یکی از ابزار‌های مهم تهدید امنیت اجتماعی جمهوری اسلامی ایران تبدیل شده‌اند. ادامه این روند تغییر در بنیان‌های اساسی تولید و حفظ نظم و امنیت اجتماعی را نیز به دنبال دارد.