سیاست‌های ترامپ در قبال سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در پسابرجام؛ پیامدهای امنیتی قرار دادن نام سپاه در فهرست گروه‌های تروریستی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی(ره)

2 دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی(ره)

3 دانشیار علوم سیاسی دانشگاه اصفهان

چکیده

   چکیده
پس از پیروزی نئوکان‌ها (نومحافظه‌کاران) در انتخابات ریاست جمهوری ایالات‌متحده در سال 2016، مسئلة تجدیدنظر در برقراری رابطه با جمهوری اسلامی مدنظر آن کشور قرار گرفت. در‌واقع، ترامپ با این سیاست، تمامی روند مذاکرات هسته‌ای که منجر به قرارداد برجام گردیده بود را به‌صورت یک‌طرفه ملغی کرد و در ادامه با اتخاذ سیاستی که منجر به تشدید واگرایی و تقابل با جمهوری اسلامی ایران گردید، نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را نیز در فهرست گروه‌های تروریستی قرار داد. درواقع، مسئلة اصلی، اتهامات مکرر دونالد ترامپ علیه جمهوری اسلامی در حمایت از تروریسم است. از‌این‌رو، این مقاله تلاشی است برای ارائه پاسخی مستدل به این سؤال که «مهم‌ترین دلایلی که منجر به قرار دادن نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فهرست گروه‌های تروریستی بین‌المللی توسط آمریکا شد، چه بود و ادامة چنین سیاست‌هایی منطقه خاورمیانه را ازلحاظ امنیتی به چه سمت‌و‌سویی سوق خواهد داد؟» فرضیة این پژوهش مبتنی بر این مسئله است که ایجاد گسست در جبهة مقاومت در منطقه، مهم‌ترین علت اتخاذ چنین سیاستی از سوی ترامپ بوده است. یافته‌های مقاله که با بهره‌گیری از نظریة رئالیسم تهاجمی جان مرشایمر و بهره‌گیری از روش تلفیقی جامعه‌شناسی تاریخی و آینده‌پژوهی به دست آمده است، تأیید می‌کند که احیای هژمونیسم ایالات‌متحده در قالب نفی تئوری اوباما، عدم کاربست تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران در پسابرجام، گسست هم‌گرایی در میان جبهه مقاومت شیعیان، تأمین امنیت رژیم اشغالگر قدس، قطع جریان اقتصادی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و تشدید جنگ روانی و ایجاد التهاب بیشتر در منطقة غرب آسیا، شش هدف کلان این کشور در قبال قرار دادن نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فهرست گروه‌های تروریستی است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Trump's policies toward IRGC in the Post JCPOA; security consequences of placing IRGC's name in the list of terrorist groups

نویسندگان [English]

  • Younes Foroozan 1
  • Abdolreza Aliashi 2
  • Hossein Massoudnia 3
1 Ph.D. in Communications Science at Allameh Tabatabai University.
2 Ph.D. Candidate in Political Science at Allameh Tabatabai University, (corresponding author)
3 Associate Professor of Political Science at Isfahan University.
چکیده [English]

Abstract
    Following the victory of the neo-conservatives in the U.S. presidential election in 2016, the issue of reconsideration of their relations with the Islamic Republic of Iran was considered by that country (republicans and Donald Trump). Indeed, with this policy, trump unilaterally abolished the entire process of nuclear negotiations that had led to the agreement and then, by adopting a policy that led to an escalation of divergence and confrontation with the Islamic Republic of Iran, placed the name of the Islamic revolutionary guard corps in the list of terrorist groups. In fact, the main issue is Donald Trump's repeated accusations against Islamic republic in support of terrorism. In this article, the authors are trying to answer the question of "what are the main reasons that led to placing the name of the Islamic revolutionary guard corps in the list of international terrorist groups by U.S.A and the continuation of such policies will lead the region of Middle East in terms of security to what direction?" The authors' hypothesis is based on the fact that the creation of a break in the resistance front in the region is the main reason for the adoption of this policy by Trump. The findings of this paper, which utilize John mearsheimer's offensive realism theory and a combination of historical sociology and futures studies, confirm that the restoration of US hegemony in the form of the rejection of Obama's theory, non-imposition of sanctions against the Islamic Republic of Iran in post- JCPOA, breakdown of convergence in the Shiite resistance front, providing the security of zionist regime, interrupting the economic flow of IRGC and intensifying psychological warfare and creating more inflammation in the West Asian region have been the six major objectives of U.S.A for placing the name of the Islamic Revolutionary Guard Corps in the list of terrorist groups.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • : Terrorism
  • Islamic republic
  • IRGC
  • neoconservatives
  • hegemony

مراجع

  1.  

    1. آدمی، علی؛ دشتگرد، مجید (1391)، «ایالات‌متحده و مهار متخاصمان در چارچوب احالة مسئولیت»، فصلنامة پژوهش‌های راهبردی سیاست، دورة 1، شمارة 3، صص 1 - 28.
    2. اسلاتر، ریچارد (1390)، «نواندیشی برای هزارة نوین: مفاهیم، روش‌ها و ایده‌های آینده‌پژوهی»، ترجمة عقیل ملکیفر، وحید وحیدیمطلق و سید احمد ابراهیمی، تهران: انتشارات موسسة آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی.
    3. بردبار، احمدرضا (1393)، «تأثیر انگلستان در ایجاد بحران‌های سیاسی ایران از آغاز سلطنت پهلوی تا سال 1390 (رسالة دکتری)». دانشگاه علامة طباطبایی، تهران.
    4. بصیری، محمدعلی؛ ایزانلو، حمید؛ بانژاد، رضا (1392)، «سیاست منطقه‌ای ایالات‌متحدة آمریکا در قبال حاکمیت ایران بر جزایر سه‌گانه»، فصلنامة پژوهش‌های سیاسی، دورة 3، شمارة 2، صص 46 - 65.
    5. بیلیس، جان؛ ‌اسمیت، استیو (1383)، «جهانی شدن سیاست: روابط بین‌الملل در عصر نوین»، ترجمة ابوالقاسم ره-چمنی و دیگران، تهران: انتشارات ابرار معاصر.
    6. حاتم‌زاده، عزیزالله؛ منتی، ایوب (1396)، «رئالیسم انتقادی و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامة سیاست خارجی، سال 31، شمارة 40، صص 5 - 40.
    7. دوئرتی، جیمز؛ فالتزگراف، رابرت (1388)، «نظریه‌های متعارض در روابط بین‌الملل»، ترجمة‌ وحید بزرگی و علیرضا طیب، تهران: نشر قومس.
    8. زروندی، محمد؛ فیضی، فاضل (1390)، «تجزیه‌وتحلیل سیاست خارجی آمریکا در عراق پس از 11 سپتامبر 2001»، فصلنامة تخصصی علوم سیاسی، سال 4، شمارة 14، صص 175 - 213.
    9. سلیمانزاده، سعید؛ امیدی، علی؛ براتی، سحر (1397)، «راهبرد سیاست خارجی ترامپ: هیبرید نوانزواگرایی واقع‌گرایی»، فصلنامة مطالعات راهبردی سیاست‌گذاری عمومی، دورة 288، شمارة 28، صص 269 - 285.
    10. سلیمانزاده، سعید؛ امیدی، علی؛ یزدانی، عنایت‌الله (1397)، «تحلیل سازهانگارانة ایرانهراسی در سیاست خارجی آمریکا در دوران پسابرجام»، فصلنامة پژوهش‌های راهبردی سیاست، سال 6، شمارة 42، صص 96 - 126.
    11. سلیمی، حسین (1384)، «دولت مجازی یا واقع‌گرایی تهاجمی؛ بررسی مقایسه‌ای نظریة‌ ریچارد روزکرنس و جان مرشایمر»، فصلنامة پژوهش حقوق عمومی، دورة 7، شمارة 17، صص 19 - 43.
    12. سیمبر، رضا (1389)، «سیاست خارجی آمریکا و تحریم‌های جدید علیه جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامة دانش سیاسی، دورة 6، شمارة 2، صص 107 - 138.
    13. سیمبر، رضا؛ قربانیشیخ‌نشین، ارسلان (1387)، «روابط بین‌الملل و دیپلماسی صلح در نظام متحول جهانی»، تهران: انتشارات سمت.
    14. صالحی، مختار؛ زارع، رحمان (1396)، «ﺧﻸ قدرت و ﺗﺄثیر آن بر امنیت منطقة خاورمیانه»، فصلنامة مطالعات روابط بین‌الملل، دورة 10، شمارة 40، صص 93 - 114.
    15. عالیشاهی، عبدالرضا؛ فروزان، یونس (1398)، «تبیین ماهیت استراتژی‌های تهاجمی ترامپ در قبال جمهوری اسلامی ایران؛ ریشه‌ها و پیامدهای امنیتی و نظامی»، فصلنامة سیاست دفاعی، سال 12، شمارة 48، صص 85 - 112.
    16. عالیشاهی، عبدالرضا؛ فروزان، یونس؛ مسعودنیا، حسین (1398)؛ «ویژگی‌های پانشیعیسم جریان صدر در عراق پساداعش»، پژوهش‌نامة ایرانی سیاست بین‌الملل، سال 7، شمارة 2، صص 193 - 216.
    17. فرزینراد، رویا؛ فروزان، یونس؛ عالیشاهی، عبدالرضا (1399)، «کاربست پارادایم بازدارندگی منطقه‌ای در سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران در قبال تهدیدات نظامی ایالات‌متحده در سه سطح»، فصلنامة امنیت ملّی، سال 10، شمارة 35، صص 231 - 264.
    18. فروزان، یونس؛ عالیشاهی، عبدالرضا؛ رفیعی، مجید (1398)، «کنشگری تدافعی جمهوری اسلامی ایران در قبال هژمونیسم نومحافظهکاران ایالات‌متحده؛ از پسابرجام تا سال 2019 میلادی»، فصلنامة مطالعات روابط بین‌الملل، سال 12، شمارة 48، صص 65 - 91.
    19. فروزان، یونس؛ عالیشاهی، عبدالرضا؛ محمددوست، علی (1396)، «تبیین دلایل واگرایی در روابط سیاسی عربستان سعودی و قطر»، فصلنامة امنیت پژوهی، سال 16، شمارة 59، صص 1 - 28.
    20. قاسمی، فرهاد (1387)، «اصول روابط بین‌الملل»، تهران: نشر میزان.
    21. قدیری، روح‌الله (1384)، «شناسایی و دسته‌بندی متغیرهای مرتبط با آینده‌نگاری علم و تکنولوژی»، تهران: انتشارات دانشگاه علامة طباطبایی.
    22. قنبرلو، عبدالله (1397)، «مبنای نظری تحریم‌های مربوط به برنامة هسته‌ای ایران: مقایسة دیپلماسی دولت‌های ترامپ و اوباما»، فصلنامة مطالعات راهبردی، سال 21، شمارة 2، صص 75 - 100.
    23. لیتل، ریچارد (1389)، «تحول در نظریه‌های موازنة قوا»، ترجمة غلامعلی چگنیزاده، تهران: انتشارات وزارت خارجه.
    24. مرشایمر، جان (1393)، «تراژدی سیاست قدرت‌های بزرگ»، ترجمة آرش فرزاد و محمد حیدری، تهران: انتشارات فرزان روز.
    25. مرشایمر، جان (1391)، «چرا سیاستمداران دروغ می‌گویند؟»، ترجمة یاسر خورشیدوند، تهران: انتشارات وزارت خارجه.
    26. مسعودنیا، حسین؛ فروزان، یونس؛ عالیشاهی، عبدالرضا (1395)، «جابجایی قدرت در عربستان سعودی: تأثیرات تغییر ولایتعهدی بر ساختار سیاست خارجی عربستان سعودی»، فصلنامة رهیافت‌های سیاسی و بین‌المللی، سال 8، شمارة 1، صص 137 - 172.
    27. مشیرزاده، حمیرا (1389)، «تحول در نظریه‌های روابط بین‌الملل»، تهران: انتشارات سمت.
    28. ملکی‌فر، عقیل (1385)، «الفبای آینده‌پژوهی»، تهران: انتشارات آینده‌پژوه.
    29. ویلرایت، ورن (1394)، «آینده‌پژوهی فردی»، ترجمة سعید رضایی و فاطمه عیوضی، تهران: انتشارات شکیب.
    30. یزدانفام، محمود (1385)، «دیدگاه‌های متعارض در مورد نقش آمریکا در جهان»، فصلنامة مطالعات راهبردی، سال نهم (3)، صص 607 - 637.

     

    ب) منابع لاتین

    1. Alcaro, Riccardo. (2018). "Trump’s Iran Policy and Europe’s Choice on the Nuclear Deal", Istituto Affari Internazionali (IAI).
    2. Alishahi, Abdolreza; Soleimani‌Souchelmaei, Hamid and HosseinPour, Zahra. (2020). "Trump and Middle East puzzle; Democracy based on war, terror and insecurity", Latvia: Scholar Press.
    3. Alishahi, Abdolreza and Soleimani‌Souchelmaei, Hamid. (2020). "The Challenge of Ansarullah’s Increasing Power, and Donald Trump’s Policies against Yemen", Journal of Economics, Politics and Regional Development, Vol1, No1, PP 1-16.
    4. Alishahi, Abdolreza. (2019). "The Defensive Paradigm of the Popular Mobilization Forcesin Iraq and the Degeneration of Divergent Politics", Journal of Advertising and Public Relations, Vol 2, Issue 2, PP 1-8.
    5. Alishahi, Abdolreza. (2019). "The Persian Gulf Geopolitics and the Convergence of the United States and the Gulf Council Based on the Approach of Aggressive Realism", Journal of International Politics Vol1, No. 2, PP 15- 27.
    6. Al-Khoei, Hayder; Geranmayeh, Ellie & Toaldo, Mattia. (2017). "After ISIS: How to win the Peace in Iraq and Libya, European Concil on Foreignrelations", Vol. 3, No.6, pp 1-18.
    7. Barnes-Dacey, Julien; Geranmayeh, Ellie and Lovatt, Hugh. (2017). "The Middle East’s New Battle Lines", London: The European concil on Foreign Relations.
    8. David, C. and Grondin, D. (2016). "Hegemony or Empire? The Redefinition of US Power under George W. Bush", New York: Routledge.
    9. DuBois, T. (2005). "Hegemony, Imperialism and the Construction of Religion in East and Southeast Asia", Journal of History & Theory, Vol. 44, No. 4, pp 113–31.
    10. Juneau, Thomas. (2017). "Iranian Foreign Policy since 2001: Alone in the World", New York: Garland Science.
    11. Kirshner, Jonathan. (2010). "The tragedy of offensive realism: classical realism and the rise of china", European journal of international relations, Vol. 18, No. 1, pp 53-75.
    12. Nasr, Vali. (2006). "When the Shiiets Rise", Foreign Affairs, Vol.85, No.4, pp 24- 39
    13. O’Driscoll, Dylan and Van Zoonen, Dave. (2017). "The Hashd al-Shaabi and Iraq Subnationalism and the State", NewYork: Middle East Research Institute.
    14. Parello-Plesner, Jonas. (2018). "Post-ISIS Challenges for Stabilization: Iraq, Syria and the U.S. Approach", Washington: Hudson Institute Publications.
    15. Scazzieri, Luigi. (2017). "Trump, Europe and the Middle East peace process: A path out of the quicksand", London: Center for European Reform Publications.
    16. Thompson, Jack. (2018). "Trump’s Middle East Policy", Zurich: CSS Analyses in Security Policy.
    17. Wroughton, Lesley and Hafezi, Parisa. (2019). "In unprecedented move, U.S. names Iran's Revolutionary Guards a terrorist group", The Reuters, 8 April 2019

     

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار