مدیریت بحران‌های امنیتی به دلیل لزوم مداخله آنی و کافی، به‌جز مهارت حرفه‌ای مقابله‌کنندگان، به امکانات و دسترسی‌های ویژه‌ای نیاز دارد که از مهم‌ترین آن‌ها دریافت هشدارهای مورد نیاز در مدیریت بحران است. یکی از اقدامات لازم برای صدور هشدارهای سریع و صحیح، تهیه فهرست مناسبی از شاخص‌هایی است که تیم مدیریت بحران بتواند با اتکا به آن‌ها، نشانه‌ها و شواهد بحران را شناسایی و تعیین وضعیت کرده و هشدار مناسب را برای تصمیمگیران صادر نماید. اما جای این پرسش باقی است که جایگاه شاخص‌ها در هشداردهی بحران‌های امنیتی کجاست؟ یعنی به لحاظ مفهوم هشداردهی و مراحل بحران‌های امنیتی، در کدام قسمت از هشداردهی به شاخص نیاز است. تحقیق حاضر با روش کیفی و با بهرهگیری از تکنیک دادهکاوی با بررسی تحقیقات پیشین و مصاحبه عمیق(دلفی) با کارشناسان فن، به بررسی این سؤال خواهد پرداخت. بر اساس یافته‌های تحقیق، جایگاه شاخص‌ها در فرآیند هشداردهی، در ابتدای چرخه‌ای چهاربخشی شامل تعیین شاخص‌ها، جمع‌آوری، انطباق، و هشداردهی شناسایی شده و همچنین جایگاه شاخص‌ها در گلوگاه‌های حساس نیازمند به هشدار در مدیریت بحران، شامل شش نقطه اساسیِ پیش‌بینی، پیشگیری، آماده‌سازی، شروع، تغییر شکل و خاتمه بحران معرفی گردیده است.
)