امنیت، از ضروریات رشد و توسعه‌ی حیات بشر و دارای ابعاد متنوع است. در این مقاله به امنیتِ فرهنگی که اساسی‌ترین بعد امنیت است، پرداخته شده است.
امنیتِ فرهنگی از پیچیده‌ترین مفاهیم و با تعاریف متنوع است. در این مقاله با انتخاب تعریف سلبی و ایجابی از واژه‌ی امنیت، فرهنگ و ترکیب امنیتِ فرهنگی این مفاهیم را به روش تحلیلِ محتوا با این سؤال که ابعاد و مؤلفه‌های امنیت فرهنگی در آثار امام خمینی (ره) چیست؟ دنبال کرده‌ایم.
امام (ره) در نگاه انسان شناختی معتقد به وجود دو فطرت روحانی و طبیعی و دو گروه از قوای عقل و جهل در انسان است و باطن انسان را منشأ همه‌ی رفتارهای انسان می‌داند و انسان را تربیت پذیر و اسلام را کامل‌ترین آموزه برای تربیت انسان می‌داند. امام، فرهنگ را اساس جامعه، و همه‌ی امور جامعه را وابسته به آن می‌داند و فطرت طبیعی و قوای جهل را تهدیدکننده‌ی همه‌ی ابعاد از جمله فرهنگ، می‌داند و مظاهر بیرونی تهدیدات را تابعی از درون انسان بر می‌شمرد و در مقابل، فطرت روحانی و قوای عقل را تأمین کننده‌ی امنیت فرهنگ معرفی می‌کند.
لذا برای تأمین امنیت فرهنگی، بر اصلاح درونی تاکید دارند و اقدامات سلبی و ایجابی درونی را بر اقدامات بیرونی، ارجح می‌داند.
)