هوش هیجانی توانائی ارزیابی، بیان و تنظیم هیجانات خود و دیگران و استفاده کارآمد از آن است. امروزه در حیطه مسائل مدیریت، اتکای صرف بر توانائیهای فردی شیوهای منسوخ بوده، بهرهوری سازمانی در گرو کارهای گروهی است. بهرهگیری از توانائیهای افراد در جهت اهداف سازمان درصورتی ممکن است که مدیران قابلیتهای خود را درک نموده، در ارتباطات بینفردی، عواطف و احساسات دیگران را مورد توجه قرار دهند و متناسب با آن رفتار کنند.
هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش هوش هیجانی در توانمندی و اثر بخشی مدیریتی مدیران امنیتی می-باشد. متغیرهای اصلی این تحقیق، هوش هیجانی و اثر بخشی مدیریتی بوده است و برای سنجش آنها از پرسشنامه هوش هیجانی کامرون و مهارتهای مدیران موثر وتن، استفاده شدهاست. جامعه آماری تحقیق، مدیران عالی سازمانهای امنیتی کشور و نمونة تحقیق ۳۲ نفر از مدیران مذکور بودند. مؤلفههای هوش هیجانی در این تحقیق عبارت بود از: خودآگاهی، خود مدیریتی، آگاهیهای اجتماعی و مدیریت رابطه. ضریب همبستگی پیرسون بین هر یک از این مؤلفهها و متغیر اثر بخشی مدیریت استخراج شد و نتایج به دست آمده نشان داد که ارتباط مستقیم معنیدار بین هر یک از مؤلفههای هوش هیجانی و متغیر اثربخشی مدیران سازمانهای امنیتی وجود دارد. براین اساس انتظار میرود مدیرانی که از هوش هیجانی بالاتری برخوردارند، اثربخشی بالاتری نیز در مدیریت داشته باشند. این امر میتواند در انتخاب مدیران شایسته در سازمانهای امنیتی مورد توجه باشد.