نیروی انسانی در سپاه بزرگترین سرمایه و عامل اصلی پیشرفت و تداوم امنیت برای نظام جمهوری اسلامی است. از این رو شناخت نارضایتی احتمالی کارکنان و برطرف نمودن این آسیب - به دلیل مأموریت امنیت سازی که سپاه با تکیه بر نیروی انسانی خود به عهده دارد- از اهمیت ویژهای برخوردار است.
این تحقیق با هدف نحوه شکل گیری نارضایتی شغلی کارکنان سپاه از منظر امنیتی صورت گرفته است. در ابتدا با مطالعات کتابخانهای، اسناد و نظر خواهی از کارشناسان و اساتید حاذق، نظریههای رضایت و نارضایتی شغلی و رویکرد امنیتی مکاتب مختلف مورد بررسی قرار گرفت و نظریه هرزبرگ و مکتب انتقادی به عنوان مباحث نظری انتخاب و با استفاده از رهنمودهای حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری، منتج به ارائه مدلی شد که ضمن اشاره به ابعاد نارضایتی شغلی کارکنان، سطوح امنیتی آن نیز مورد بررسی قرار گرفته است.
در این مدل فضای بین «داشته» و «خواسته» به عنوان فضای امنیتی و ویژگیهای کارکنان سپاه از جمله ایمان، فداکاری، ولایت پذیری و تکلیف گرایی به عنوان عوامل بازدارنده از گسترش نارضایتی آمده است که بر اساس میزان تأثیر نارضایتی بر مأموریت سپاه، فضای بین داشته و خواسته افزایش یافته و بر سطوح امنیتی میافزاید. از سویی دیگر ویژگیها و صفات بارز کارکنان سپاه به عنوان عوامل بازدارنده سبب میشود روند نارضایتی بر کارایی و مأموریت سپاه اثر مستقیم نداشته و مانع از افزایش شکاف بین داشته و خواسته گردد. در نهایت با سنجش از کارکنان میتوان وضعیت رضایتمندی را از منظر امنیتی تحلیل نمود.