Iran’s strategic policy making in the regional space of Southwest Asia (2001- 21)

Document Type : Original Article

Authors

1 Tehran University, Political Science Department

2 Ph.D. Candidate in Political Science, Public Policy at Islamic Azad University of Tehran

3 Islamic Azad University, South Tehran Branch, Department of Law and Political Science, Tehran, Iran

Abstract

Geopolitically and strategically, Southwest Asia is considered as one of the crisis-causing regions, in which the surrounding geopolitical regions and countries in the region and the presence of international powers as well as international relations play a special role in obtaining and securing the national security interests of countries. Due to its special geopolitical, economic, civilizational and strategic position, the Islamic Republic of Iran has always been exposed to various threats from the great powers.
Recurring crises are one of the main factors affecting the assessment of Iran’s strategic policy in the regional environment. The main question of the article is “what was Iran’s national direction and role in regional strategic policy-making in 2001-21?”. The main purpose of the research is to investigate the political and social conflicts, geopolitical competitions and movement of the actions of the actors toward security, especially the role of centrifugal actors affecting national security in the region. The hypothesis of the article addresses the issue that “the national role of Iran’s regional strategic policy-making in Southwest Asia based on regional leadership and Iran’s direction has been formed according to mechanisms based on resistance to threats and mutual action.” In the preparation of the article, the regional security approach of resistance based on Luciani’s theory is used. The main axis of such an approach has been based on signs of “resilience and struggle” against threats. Each of the mentioned components can be seen as a part of Mechanisms of Iran’s tactical action and strategic policy making mechanisms in Southwest Asia. The research method in organizing the article will be based on the link of “data analysis” and “content analysis”. Luciani used the theory of resilience for the politics of resistance.

Keywords

References

ـ آلیسون، گراهام (1364)، «شیوه‌های تصمیم‌گیری در سیاست خارجی»، ترجمه منوچهر شجاعی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی
ـ اسنایدر، گریک (1384)، «امنیت و استراتژی معاصر»، ترجمه: حسین محمدی‌نجم، تهران انتشارات دانشکده فرماندهی و ستاد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
ـ اندرسون، تیم (1396)، «جنگ کثیف در سوریه؛ واشنگتن تغییر رژیم و مقاومت»، ترجمه مهدی هدایتی شهیدانی، رشت: انتشارات دانشگاه گیلان.
ـ برزگر، کیهان (1393)، «سیاست منطقه‌ای ایران در بستر زمان»، تهران: مرکز پژوهش‌های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه.
ـ برزگر، کیهان (1394)، «سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در خاورمیانه»، تهران: انتشارات دفتر مطالعات سیاسی و بین‌الملل وزارت امور خارجه.
ـ برزگر، کیهان و ساناز تابع‌افشار (1395)، «رئالیسم نئوکلاسیک و سیاست خارجی آمریکا»، رهیافت‌های سیاسی و بین‌الملل، سال هشتم، شماره یک، پاییز.
ـ دکمجیان، هرایر (1377)، «جنبش‌های اسلامی معاصر در جهان عرب»، ترجمه حمید احمدی، انتشارات کیهان.
- شولتز، درک، اریک ادرمن، مارتین ایندیک، رابرت کیگان و توماس رایت (1396)، «ایجاد موقعیت‌های قدرت در راهبرد امنیت ملی امریکا»، ترجمه اداره کل پژوهش، تهران: انتشارات خبرگزاری فارس.   
ـ‌ غرایاق زندی، داوود (1390)، «درآمدی بر سیاستگذاری امنیت ملی»، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
- کوهن، سائول (1387)، «ژئوپلیتیک نظام جهانی»، ترجمة عباس کاردان، تهران: انتشارات ابرار معاصر.
- مصلی‌نژاد، عباس (1396)، «سیاست‌گذاری اقتصاد سیاسی نفت و تحریم­های بین‌المللی ایران»، پژوهشنامه علوم سیاسی، سال دهم، شماره سوم، تابستان 1394، صص 201-171.

Files

Share

How to cite

Statistics