افتخاری, ا. (1378). چهره متغیر امنیت داخلی: بررسی امنیت داخلی با رقابت سیاسی در جمهوری اسلامی ایران. مطالعات راهبردی, ص. 19-52.
الله, ا. ن. (1393, بهمن). بررسی مقایسه ای مفهوم امنیت در مکاتب متاخر امنیتی. مطالعات راهبردی, ص. 2.
الن, ک. (1400). مطالعات امنیتی معاصر. (ع. ثمودی, مترجم) تهران: پژوهشکده مطالعات امنیتی.
بهادر زارعی، کیومرث یزدان پناه، و علی زینی وند. (1390). بررسی گفتمان های امنیت ملی در جمهوری اسلامی ایران . پژوهش های جغرافیای انسانی، الصفحات 45-64.
جان. ام گالینز. (1370). استراتژی بزرگ. تهران: وزارت امور خارجه.
حجاریان , س. (1376). تحول مفهوم امنیت در جمهوری اسلامی ایران. مجوعه مقالات همایش توسعه و امنیت عمومی. وازرت کشور, جلد 1.
خلیلی. (1378). تبین تحولات امنیتی جهموری اسلامی ایران: در جستجوی چارچوبی تحلیلی. سیاست راهبردی و کلان, ص. 381.
داود , ب., & محسن , ق. (1399). تحول گفتمان های امنیت ملی در جهموری اسلامی ایران. سپهر سیاست.
رحیمی, ع. (1396). کشاکش دموکراسی و امنیت در ایران. تهران: نشر جامعه شناسان.
رنجبر, م. (1379). گفتمان های امنیت ملی در جمهوری اسلامی ایران. علوم سیاسی, ص. 67.
غرایان زندی, د. (1390). درآمدی بر سیاست گذاری امنیت ملی. تهران: پوژهشکده مطالعات راهبردی.
ماندل, ر. (1989). چهره متغیر امنیت ملی. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
معین, م. (1371). فرهنگ فارسی. تهران: امیرکبیر.
منتظران, ج., & تاج آبادی, ح. (1395, بهار). بررسی اهداف و اصول امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران از منظر امام خمینی و مقام معظم رهبری. دو فصلنامه مطالعات قدرت نرم, ص. 76.
میرمحمدی, م. (1394). نسل ها، گفتمان ها و امنیت: چارچوبی فرهنگی برای امنیت در ایران. مطالعات راهبردی, ص. 57-84.
ولی پور زرومی, س. (1377). گفتمان های امنیت ملی در جمهوری اسلامی ایران. مطالعات راهبردی, ص. 67.