هدف اصلی نظامهای سیاسی از تأسیس و ارائه مجوز فعالیت به نهادهای امنیتی آن است که فعالیتهای اطلاعاتی سیاستگذاران را از غافلگیری و از دستدادن فرصتهای امنیتساز یا تهدیدات امنیتسوز مصون نماید. در همین راستا فلسفة اصلی چرخه اطلاعات، هشداردهی نسبت به وقایع ضد امنیتی آتی است. برهمین مبنا است که شکست اطلاعات به معنی غافلگیری و بروز بحران پیشبینی نشده تعریف میگردد. هدف تحقیق حاضر تبیین ارائه «چرخه بهینه هشدار» در فعالیتهای اطلاعاتی- امنیتی و پاسخ به این سؤال اصلی است که «چرخه بهینه هشداردهی از چه مراحلی تشکیل شده است؟». محقق در راستای پاسخگویی به سؤال مذکور، درکنار مطالعه کتابخانهای، با بهرهگیری از روش دلفی طی سه مرحله، ایدة هفت نفر از کارشناسان خبره حوزه اطلاعات و امنیت به ثبات نظری و اجماع رسید. درنتیجه چرخه بهینه پیشنهادی با پنج مرحلة پیرامونی به قرار: نیاز سنجی، اشراف، هشدار سازی، هشیارسازی و پیشگیری و یک هستة اتصال دهنده در قالب «ارزیابی و تولید دانش» شکل گرفت.